Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Raciborzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

w trybie art. 387 § 1 kpk

Dnia 24 lipca 2015r.

Sąd Rejonowy w R a c i b o r z u Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Izabella Świerczek

Protokolant: protokolant Anita Stuchły

w obecności Prokuratora: Dariusz Kasprzak

po rozpoznaniu w dniu: 24/07/2015r.

sprawy:

P. G.

s. Z. i B. z domu M.

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 10 stycznia 2015 roku w R., działając w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności w kwocie 600 złotych, groził B. B. (2) spowodowaniem obrażeń ciała

tj. o przestępstwo z art. 191 § 2 k.k.

2.  w dniu 10 stycznia 2015 roku w R., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej grożąc spowodowaniem obrażeń ciała u B. B. (2), doprowadził A. Z. do rozporządzenia własnym mieniem, poprzez wydanie mu pieniędzy w kwocie 500 zł, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 282 k.k. w zw. z art.283 k.k

1.  uznaje oskarżonego P. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 1 wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 191 § 2 kk i za to na podstawie art.191 § 2 kk przy zast. art. 58 § 3 kk w zw. z art. 34 § 1 i 2 kk i art. 35 § 1 kk w brzmieniu kodeksu karnego przed wprowadzeniem zmian Ustawą z dnia 20 lutego 2015 roku (Dz. U. z 20.03.2015r. poz. 396) skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

2.  uznaje oskarżonego P. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 2 wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 282 kk w zw. z 283 kk i za to na podstawie 283 kk przy zast. art. 58 § 3 kk w zw. z art. 34 § 1 i 2 kk i art. 35 § 1 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

3.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy wymierzone oskarżonemu kary ograniczenia wolności i orzeka karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności;

4.  na podstawie art. 36 § 2 kk w zw. z art. 72 §1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonej A. Z. na piśmie w terminie 7 (siedmiu) dni od daty uprawomocnienia się wyroku;

5.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej A. Z. kwoty 500,00 (pięćset ) złotych;

6.  zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. Z. kwotę 442,80 (czterysta czterdzieści dwa i 80/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

7.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w wysokości 370,00 (trzysta siedemdziesiąt) złotych i opłaty w kwocie 180,00 (sto osiemdziesiąt) złotych;

Sędzia:

Sygn. akt II K 331/15

UZASADNIENIE

W związku z wnioskiem Prokuratury Rejonowej w R. (...), na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. uzasadnienie sporządzono jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i innych konsekwencjach prawnych czynu wobec oskarżonego P. G..

Sąd zważył co następuje:

Za czyn opisany w pkt 1 części wstępnej wyroku, Sąd na podstawie art. 191 § 2 k.k. przy zast. art. 58 § 3 k.k. w zw z art. 34 §1 i 2 k.k. i art. 35 §1 k.k., w brzmieniu Kodeksu karnego przed wprowadzeniem zmian ustawą z dnia 20.02.2015r (Dz. U. z 20.03.2015r, poz. 396), skazał oskarżonego na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Za czyn opisany w pkt 2 części wstępnej wyroku, Sąd na podstawie art. 283 k.k. przy zast. art. 58 § 3 k.k. w zw z art. 34 § 1 i 2 k.k. i art. 35 §1 k.k. skazał oskarżonego na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 §1 k.k. Sąd połączył oskarżonemu wymierzone kary ograniczenia wolności i orzekł karę łączną 12 miesięcy ograniczenia wolności. Sąd błędnie nie określił na nowo wymiaru czasu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne stosownie do art. 86 § 3 k.k.

Na podstawie art. 36 § 2 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonej A. Z. na piśmie, w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się wyroku.

Wymierzona kara powinna zapobiegać powrotowi na drogę przestępstwa, wywołać zmianę postępowania w przyszłości oraz skłonić oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego. Biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jego właściwości i warunki osobiste - Sąd uznał, że orzeczona w stosunku do P. G. kara ograniczenia wolności spełni swój cel. Należy stwierdzić, że oskarżony nie jest osobą zdemoralizowaną, popadającą w konflikty z prawem, wobec którego należy orzekać karę pozbawienia wolności. Sąd uznał, że wobec oskarżonego należy orzec karę wolnościową, lecz o takim stopniu dolegliwości, który sprawi, że nie wkroczy on na przestępną drogę w przyszłości. W przedmiotowej sprawie najbardziej racjonalną oraz logiczną karą, którą można było wymierzyć oskarżonemu jest kara ograniczenia wolności. Kara ta spełni przede wszystkim funkcję w zakresie prewencji indywidualnej.

Sąd zobowiązał także oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonej A. Z., co jest jak najbardziej uzasadnione okolicznościami czynu oskarżonego i wynika z naganności jego zachowania wobec A. Z.. Sąd zobowiązał ponadto oskarżonego na podstawie art. 46 § 1 k.k. do naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej A. Z. kwoty 500,00 zł.

Sąd orzekł o kosztach procesu na orzekł na podst. Art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. Z. kwotę 442,80 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w wysokości 370 złotych i obciążył go opłatą w kwocie 180 złotych. Zasądzona kwota kosztów sądowych nie powinna stanowić dla oskarżonego znacznego obciążenia, a jego sytuacja materialna pozwoli je w pełni zaspokoić.