Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Raciborzu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2015r.

Sąd Rejonowy w R a c i b o r z u Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Harupa-Zięba

Protokolant: Danuta Cichoń

w obecności Prokuratora: ---

po rozpoznaniu w dniu: 27/04/2015r.

sprawy:

R. W.

s. E. i A.

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że

w dniu 28 października 2014 r. w R. na ul. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości (1,49 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i przy kolejnych pomiarach: 1,77 mg/l; 1,63 mg/l; 1,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził pojazd mechaniczny samochód osobowy V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym;

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  uznaje oskarżonego R. W. (W.) za winnego popełnienia zarzuconego mu przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk skazuje go na karę grzywny w wysokości 70 (siedemdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

2.  na podstawie art. 42 § 2 kk i art. 63 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego tytułem środka karnego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres wynoszący 2 (dwa) lata, zaliczając na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28.10.2014 r. do dnia 27.04.2015 r.;

3.  na podstawie art. 49 § 2 kk orzeka świadczenie pieniężne w kwocie 200 (dwieście) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

4.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w wysokości 70 (siedemdziesiąt) złotych i obciąża go opłatą w wysokości 140 (sto czterdzieści) złotych.

Sędzia:

Sygn. akt II K 824/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28.10.2014 roku na terenie miasta R. służbę pełnił zmotoryzowany patrol KPP w R. w składzie: sierżant sztabowy J. P. i sierżant P. S.. Około godziny 17.20 na ul. (...) w R., zatrzymano do kontroli samochód osobowy marki V. (...) o nr rej (...), którym kierował oskarżony R. W.. Podczas czynności legitymowania, wyczuwalna była od niego woń alkoholu z ust. W związku z powyższym oskarżony został poddany badaniu na trzeźwość za pomocą urządzenia elektronicznego typu A. I.. Wyniki badań wykazały, że oskarżony R. W. był w stanie nietrzeźwości, tj. I - badanie wykonane o godz. 17.26 wykazało 1,49 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, II – badanie przeprowadzone o godz. 17.41 wykazało 1,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, III - badanie wykonane o godz. 18.02 wykazało 1,63 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, IV - badanie wykonane o godz. 18.04 wykazało 1,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. W związku z powyższym poinformowano oskarżonego o skierowaniu sprawy na drogę postępowania sądowego.

Oskarżony R. W. nie był dotąd karany sądownie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

-

wyjaśnień oskarżonego k. 14, 51

-

zeznań świadka W. W. (1) k. 51

-

notatki urzędowej k. 1

-

protokołu badania na alcosensorze k. 2, 3

-

karty karnej 20

Oskarżony R. W. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i przed Sądem odmówił składania wyjaśnień. Podczas postępowania przygotowawczego oskarżony wyjaśnił, że wypił kilka półlitrowych piw. Oskarżony wyjaśnił, że w dniu zdarzenia zadzwoniła do niego żona aby wcześniej odebrał ją z pracy. Oskarżony był przekonany, że żona będzie wracała do domu autobusem. Zdecydował się jednak pojechać po nią samochodem. Oskarżony R. W. wyraził skruchę i szczery żal z racji popełnienia czynu zabronionego. Jednocześnie oskarżony podał, że z racji problemów zdrowotnych będących konsekwencją wypadku, otrzymuje rentę tymczasową i podlega rehabilitacji. Musi dojeżdżać na zabiegi, odwozić dziecko do przedszkola, a żonę do pracy. (wyjaśnienia oskarżonego k. 14, 51)

Przesłuchana w charakterze świadka żona oskarżonego – W. W. (1) potwierdziła, że mąż przyjechał po nią do pracy, ponieważ świadek z racji niewielkiej ilości połączeń komunikacji publicznej, ma problem z dotarciem do miejsca pracy. W związku z zatrzymaniem mężowi prawa jazdy, musi korzystać z pomocy innych osób aby dojechać czy wrócić z pracy. (zeznania świadka W. W. k. 51)

Sąd zważył co następuje:

R. W. oskarżony został o popełnienie czynu stypizowanego w art. 178a §1 kk.

Przestępstwo z art. 178a §1 kk polega na kierowaniu pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości w ruchu lądowym. Definicję legalną stanu nietrzeźwości zawiera art. 115 §16 kk i tenże przepis przesądza, że wynik badania oskarżonego (1,49 mg/l, 1,77 mg/l, 1,63 mg/l, 1,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) pozwala stwierdzić u niego stan nietrzeźwości. Oskarżony kierując pojazdem marki V. (...) w stanie nietrzeźwości ul. (...) w R. był uczestnikiem ruchu lądowego.

Wyjaśnienia oskarżonego R. W. zasługują na wiarę. Oskarżony nie zakwestionował swojego sprawstwa ani winy. Potwierdza to fakt popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. Protokół użycia alcosensora potwierdza stan nietrzeźwości oskarżonego. Rzetelność wykonania badań oraz ich wyniki nie budzi żadnych wątpliwości. Zresztą żadna ze stron tego nie kwestionowała.

Zeznania powołanego w sprawie świadka zasługują na wiarę, są spójne, logiczne i zgodne z ustalonym stanem faktycznym.

Zebrane w sprawie dowody wskazują, że oskarżony w dniu 28 października 2014 r. w R. na ul. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości (1,49 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i przy kolejnych pomiarach: 1,77 mg/l; 1,63 mg/l; 1,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził pojazd mechaniczny samochód osobowy V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym, tj. popełnił czyn z art. 178a §1 kk.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd na podstawie na podstawie art. 178a §1 kk w zw z art. 33 §1 i 3 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary z art. 53 kk. Oskarżony naruszył porządek prawny w sferze bezpieczeństwa w ruchu lądowym. Kierowanie pojazdem mechanicznym wymaga od kierowcy pełnej zdolności do spostrzegania, reagowania na zdarzenia na drodze, oraz stabilnego i pewnego zachowania. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że stan nietrzeźwości zmniejsza sprawność psychofizyczną kierowcy, czego najczęstszą konsekwencją jest brak opanowania pojazdu i stworzenie niebezpieczeństwa na drodze, włącznie ze spowodowaniem wypadku lub kolizji. Sytuacja ta stwarza wysokie zagrożenie dla niego samego oraz dla innych uczestników ruchu drogowego. Przestępstwo z art. 178a §1 kk jest przestępstwem formalnym i sam fakt kierowania pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości spowoduje zrealizowanie jego znamion.

Oskarżony dopuścił się przestępstwa z winy umyślnej. Wiedział, że spożywał alkohol. Wiedząc, że po spożyciu takiej ilości, która uniemożliwiała mu prowadzenie auta świadomie wsiadł za kierownicę samochodu osobowego i był uczestnikiem ruchu drogowego. Oskarżony jest osobą dorosłą, miał więc pełną świadomość, że jazda w stanie nietrzeźwości jest zabroniona przez prawo. Pomimo tego, nie zastanowił się nawet przez chwilę nad możliwymi konsekwencjami swojego zachowania. Fundamentem bezpieczeństwa ruchu drogowego jest powstrzymywanie się od spożywania alkoholu przez osoby w ruchu tym uczestniczące. Zachowanie trzeźwości należy do najbardziej elementarnych obowiązków każdego uczestnika ruchu drogowego. Oskarżony kierując pojazdem mechanicznym przy bardzo wysokiej zawartości około 1,49 mg/l, 1,77 mg/l, 1,63 mg/l, 1,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu wykazał się całkowitym brakiem wyobraźni, zdrowego rozsądku oraz odpowiedzialności. Waga naruszonych przez oskarżonego obowiązków ciążących na nim jako uczestniku ruchu drogowego, stopień ich naruszenia, postać winy pozwalają na stwierdzenie znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynu. Należy podkreślić, że do zdarzenia doszło w godzinach popołudniowych na uczęszczanej drodze, w pobliżu domostw, szkoły podstawowej, z której codziennie korzystają dzieci. Okolicznością przemawiającą na korzyść oskarżonego jest jego uprzednia niekaralność.

Sąd uznał, że w przypadku oskarżonego R. W. kara grzywny jest karą o wystarczającym stopniu dolegliwości. Przy wymiarze kary grzywny Sąd wziął pod uwagę możliwości zarobkowe oskarżonego. R. W. pobiera rentę, która z pewnością pozwoli mu na spłatę orzeczonej wobec niego kary grzywny.

Sąd na podstawie art. 42 §2 kk orzekł obligatoryjnie tytułem środka karnego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Na podstawie art. 63 §2 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28.10.2014r do dnia 27.04.2015r. Uzasadniona jest bowiem eliminacja oskarżonego z uczestniczenia w ruchu lądowym jako kierowcy pojazdów mechanicznych, ponieważ swoim zachowaniem – przestępstwem spowodował realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu. W ocenie Sądu czas trwania tego środka karnego jest adekwatny do indywidualnych okoliczności leżących po stronie oskarżonego i zapewni osiągnięcie celów w zakresie prewencji indywidualnej. Uwzględnia również sytuację osobistą oskarżonego – konsekwencje orzeczonego wobec niego zakazu bez wątpienia odczuje także jego rodzina.

W ocenie Sądu orzeczona kara i środki karne wobec oskarżonego spowodują, że będzie on przestrzegał porządku prawnego, w szczególności będzie trzeźwym uczestnikiem ruchu i w przyszłości nie popełni podobnego przestępstwa. Kara ta będzie także miała wpływ na kształtowanie świadomości w społeczeństwie i ugruntuje przeświadczenie, że każdy pijany uczestnik ruchu, czy to kierowca pojazdu mechanicznego, czy nawet roweru, musi się liczyć z nieuchronną odpowiedzialnością za tego typu czyny.

Na podstawie art. 49 §2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 200 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w kwocie 70 złotych oraz obciążył go opłatą w kwocie 140 złotych. Sąd uznał, że pokrycie przez oskarżonego kosztów sądowych nie będzie stanowiło dla niego znaczącego obciążenia i uciążliwości, a jego sytuacja materialna i odpowiednie dochody pozwalają w pełni je zaspokoić.