Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 945/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Raciborzu z 2016-11-15

Sygn. akt I C 945/16 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Raciborzu Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marzena Korzonek

Protokolant: st. sekr. sądowy Helena Chrubasik

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 roku w Raciborzu

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko : A. M.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 945/16

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 19 kwietnia 2016 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym powódka (...) Spółka Akcyjna we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego A. M. kwoty 316,14 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty. Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podała, że w dniu 15 grudnia 2014 roku pozwany A. T. zawarł z poprzednikiem prawnym powódki – (...) Spółką Akcyjną V. (...) w W. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych dotyczącą samochodu F. (...) nr rej. (...), z której to pozwany się nie wywiązał. W dniu 2 grudnia 2015 roku powódka (...) Spółka Akcyjna we W. zawarła z (...) Spółką Akcyjną V. (...) w W. umowę cesji wierzytelności, na mocy której nabyła przysługującą cedentowi względem A. M. wierzytelność. W dniu 19 kwietnia 2016 roku powódka wezwała pozwanego do zapłaty należności (raty składki) tytułem zawartej umowy ubezpieczenia wraz z ustawowymi odsetkami, zakreślając 7 dniowy termin na jej uiszczenie. Pozwany nie zapłacił powyższej należności.

W dniu 10 czerwca 2016 roku w sprawie wydano nakaz zapłaty, zgodnie
z żądaniem pozwu.

Od powyższego nakazu zapłaty, w przepisanym prawem terminie, pozwany A. M. złożył sprzeciw. Podniósł, że nie zawierał z poprzednikiem prawnym powódki żadnej umowy, ponadto nie wyrządził żadnej szkody w związku z ruchem drogowym samochodem marki F. (...) nr rej. (...), który to samochód został zakupiony na części. W dniu 18 września 2015 roku A. M. sprzedał samochód M. M.. W dniu 24 września 2015 roku wyżej opisany samochód został zezłomowany.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 14 lipca 2016 roku sprawę przekazano tut. Sądowi jako miejscowo właściwemu.

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty powódka podtrzymała dotychczasowe twierdzenia i wnioski. Wskazała, że dochodzi należności za okres ubezpieczenia od dnia 7 grudnia 2014 roku do dnia 15 czerwca 2015 roku. Z uwagi na powyższe twierdzenia pozwanego zaprezentowane w sprzeciwie od nakazu zapłaty nic nie wnoszą do sprawy i nie zasługują na uwzględnienie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka dołączyła do pozwu niepodpisany wydruk z dnia 26 sierpnia 2016 roku zawierający nr polisy: (...), dane ubezpieczyciela: (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. i ubezpieczającego: A. M., nadto informację, że ubezpieczenie dotyczy pojazdu mechanicznego o nr rej. (...). Okres ubezpieczenia liczony był od dnia 7 grudnia 2014 roku do 15 czerwca 2015 roku. Suma ubezpieczenia wynosiła 6 000 000 zł. Rata ubezpieczenia płata dnia do dnia 15 grudnia 2014 roku wynosiła 299 zł.

Dowód:

- wydruk o danych z polisy k. 43.

W dniu 7 grudnia 2014 roku P. I. i G. H. sprzedali A. M. samochód osobowy F. (...) nr rej. (...) za cenę 2050 zł.

Dowód:

- umowa k. 47.

W dniu 24 sierpnia 2015 roku samochód F. (...) nr rej. (...) został zezłomowany.

Dowód:

- zaświadczenie k. 8v.

W dniu 2 grudnia 2015 roku (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. zawarła z (...) Spółką Akcyjną we W. umowę przelewu wierzytelności, której przedmiotem były wierzytelności szczegółowo oznaczone w Załączniku nr 3 do powyższej umowy (plik programu M. (...) na płycie DVD). Załącznik nr 4 do powyższej umowy stanowi umowa o przekazaniu danych osobowych z dnia 2 grudnia 2015 roku. Na płycie DVD w pliku programu M. (...) znajdują się następujące dane:

- Lp. (...);

- ID klienta (...);

- rodzaj ubezpieczenia: obowiązkowe komunikacyjne;

- nazwa kontrahenta: A. M.;

- dane adresowe: (...)-(...) R., ulica (...);

- numer polisy: (...);

- zawarta: 15 grudnia 2014;

- początek i koniec okresu: 7 grudnia 2014 – 15 czerwca 2015;

- termin płatności: 15 grudnia 2014;

- kwota w PLN: 286,00;

- marka i model: F. (...);

- nr pojazdu:(...);

- nr vin (...);

- PESEL (...).

Dowód:

- umowa przelewu wierzytelności k. 16-25;

- dokumentacja na płycie DVD k. 48.

W dniu 2 grudnia 2015 roku A. K. działając w imieniu (...) Spółki Akcyjnej we W. złożył oświadczenie, że dochodzona niniejszym pozwem wierzytelność została nabyta na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności zawartej
w W. w dniu 2 grudnia 2015 roku pomiędzy (...) Spółką Akcyjną we W. a (...) Spółką Akcyjną V. (...)
w W..

Dowód:

- oświadczenie k. 44.

W dniu 19 kwietnia 2016 roku (...) Spółka Akcyjna we W. sporządziła dla A. M. informację o cesji wierzytelności wynikającej z zawartej przez A. M. z (...) Spółką Akcyjną V. (...)
w W. umowy ubezpieczenia. Tego samego dnia (...) Spółka Akcyjna
we W. sporządziła wezwanie do zapłaty dla A. M. na kwotę 316,14 zł
w terminie do dnia 29 kwietnia 2016 roku.

Dowód:

- pismo k. 45;

- wezwanie do zapłaty k. 46.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zaoferowanych przez strony.

Sąd oddalił wniosek powódki o zobowiązanie (...) SA (...) do przedłożenia polisy nr(...) oraz złożenia oświadczenia, że w dniu 2 grudnia 2015 roku doszło do sprzedaży wierzytelności na rzecz powoda wynikającej z umowy ubezpieczenia nr (...) zawartej pomiędzy (...) a A. M. jako spóźniony.

Sąd zważył, co następuje:

Mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał powództwo za bezzasadne. Dochodząc do powyższej konstatacji Sąd Rejonowy kierował się następującą wykładnią przepisów prawa.

Zgodnie z art. 805 § 1 i 2 pkt 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Sąd oddalił powództwo, ponieważ powódka wbrew obowiązkowi wynikającemu
z art. 6 k.c. nie dołączyła żadnych dokumentów, z których wynikałoby, że pozwany jest zobowiązany do zapłaty powódce kwoty 316,14 zł. Powódka nie udowodniła faktu zawarcia umowy ubezpieczenia, z której wywodziła roszczenie o zapłatę. W toku postępowania pozwany konsekwentnie zaprzeczał faktowi zawarcia umowy ubezpieczenia z poprzednikiem prawnym powódki. Zgodnie z art. 6 k.c. i 232 zd. 1 k.p.c. ciężar udowodnienia faktu zawarcia powyższej umowy obciążał powódkę jako stronę wywodzącą z tego faktu korzystne dla siebie skutki prawne. Powódka dołączyła do akt sprawy jedynie niepodpisany wydruk zawierający dane z polisy z dnia 26 sierpnia 2016 roku, którego nie można uznać za dokument.

W tym miejscu zauważyć należy, że niepoświadczone za zgodność z oryginałem wydruki komputerowe i kserokopie dokumentów nie stanowią dokumentu. W świetle przepisów k.p.c. i orzecznictwa Sądu Najwyższego przez dokument rozumie się jego oryginał, a wyjątki, kiedy oryginał może być zastąpiony przez odpis (kserokopię), określa ustawa. Niepoświadczone za zgodność wydruki czy kserokopie nie są dokumentami.

(tak słusznie: Żyznowski T., Komentarz do art. 129 Kodeksu postępowania cywilnego,
LEX 2013).

Powódka nie przedłożyła oryginału umowy ubezpieczenia z której wywodziła swoje roszczenia, tak zatem nie udowodniła istnienia i wysokości roszczenia. Na marginesie wskazać również należy, że powódka nie przedłożyła żadnych dowodów nadania ani doręczenia pozwanemu zawiadomienia o cesji wierzytelności i wezwania do zapłaty, a więc nie można uznać, iż przedmiotowa umowa (gdyby istniała) została skutecznie rozwiązana.

Reasumując powódka nie wykazała, że przysługuje jej wierzytelność wobec pozwanego, tak zatem nie wykazała zasadności żądania od pozwanego kwoty 316,14 zł
z ustawowymi odsetkami od dnia 19 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty. W konsekwencji Sąd oddalił powództwo.

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c. Pozwany wygrał proces,
ale nie poniósł żadnych kosztów, tak zatem orzekanie w tym zakresie było zbędne.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Kaludia Markowski-Wedelstett
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Raciborzu
Osoba, która wytworzyła informację:  Marzena Korzonek
Data wytworzenia informacji: